Podcast: Play in new window | Download
Azal gorridun liburu ilun bat. Jose Luis Otamendik egin du denbora, ondu beharrekoa ontzen, eta azkenean poema-sorta ez luzeegi bat atera zaio. Ez luzeegia, baina begiratu hutsaz inpresioa egiten duena, azal gorri iluna, maniki-pertsona lerro batzuk gainean, beltzak eta zuriak.
Kapital pertsonala. Badago intimitatea, liburuan zehar. Ezin dut zure gorputzean sartu, makurrik eragin gabe. Nire ezpainen irismena mugatua da. Gorputzeko bazter isil batera emigratuko dugu.
Zalantza, betikoa da: nola irakurri behar diren horrelako gauzak. Irakurketa publikoa. Kapital jendearena. Ahalik eta neutroen emango ditugu Celosamente Gordean. Hitz lauz, tonu ez hain lauz, baina soka gaineko jauzi akrobatikorik egin gabe. Entzuleak, hartzaileak, irakurleak jar dezala gero, hitzotan, bere mina, desioa, azala.
